Πολλοί με ρωτούν απορημένοι από πού αντλώ τόση αισιοδοξία, τούτες τις πολύ δύσκολες ώρες. Συνειδητοποίησα, λοιπόν, ότι έχοντας αφιερώσει μια ολόκληρη ζωή στο εργοτάξιο και στην οικοδομή, η κορυφαία στιγμή που σε γεμίζει με προσδοκία και όνειρα, είναι η στιγμή που μπαίνουν οι… μπουλντόζες.

Ο συμβολισμός είναι τεράστιος και πολλαπλός: Μια ολόκληρη εποχή χάνεται και εξαφανίζεται μαζί με τα ερείπια. Ένα καινούργιο, δυνατό, σύγχρονο και όμορφο οικοδόμημα ξεκινάει. Ένα οικοδόμημα που θα στεγάσει με ασφάλεια, άνεση, υψηλή αισθητική και λειτουργικότητα τις νέες γενιές.

Θα χτιστούν σταθερές και υγιείς βάσεις (από νέους ελπίζουμε «μαστόρους), εκεί που μέχρι σήμερα υπήρχαν σαθρά θεμέλια. Θα πάψουμε να κινδυνεύουμε να πέσουν στο κεφάλι μας τοίχοι και ταβάνια και να μας θάψουν ζωντανούς! Θα καθαρίσει κάθε βόρβορος και κάθε δυσωδία, θα αφανιστούν και θα εξαφανιστούν αρουραίοι, κατσαρίδες και σκουλήκια και τη θέση τους θα πάρουν καθαροί, φωτεινοί και καλαίσθητοι χώροι, με όμορφα λουλούδια και κρυστάλλινα νερά. Όσο τα φορτηγά απομακρύνουν τα μπάζα, ο χώρος αρχίζει να λάμπει.

Για την Ελλάδα μας, οι στιγμές είναι κρίσιμες. Επιτέλους, έρχονται οι μπουλντόζες του Δ.Ν.Τ. να κατεδαφίσουν τα όσα άθλια επί δεκαετίες χτίσαμε. Έρχονται να κάνουν αυτό που εμείς οι δήθεν «ξύπνιοι» (στην απάτη έχουμε ντοκτορά!) δεν θέλαμε να κάνουμε μόνοι μας τόσα χρόνια, για το δικό μας το καλό. Όλοι γνωρίζουν ότι οι δυσκολίες και οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι και οι προκλήσεις τεράστιες, αλλά αισιοδοξούν ότι θα τα καταφέρουμε να οικοδομήσουμε το καινούριο.

Το πολιτικό μας σύστημα της οπισθοδρόμησης, της παραπληροφόρησης και της απίστευτης ανευθυνότητας, έπαιρνε -με τεράστια καθυστέρηση και «μεσοβέζικο» (άρα αναποτελεσματικό) τρόπο- μέτρα που μας επέβαλαν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, προκειμένου να εξασφαλιστούν (με πολιτικές και λοιπές απάτες), οι πολυπόθητες ψήφοι.

Όλα εξαρτώνται από εμάς. Αν σοβαρευτούμε, αν αλλάξουμε κουλτούρα (κοινώς μυαλά), αν δουλέψουμε προς τις δοκιμασμένες κατευθύνσεις, που χρόνια τώρα μας υποδεικνύουν προηγμένες κοινωνίες, θα ξεπεράσουμε σχετικά γρήγορα την κρίση και θα σώσουμε εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά από την ανεργία και τη φτώχεια. Αν επιμείνουμε στις γνωστές τακτικές μας και στους ίδιους πρωτομάστορες της ανικανότητας, θα αποτελειώσουμε ό,τι έχει απομείνει σε αυτήν τη δύσμοιρη χώρα.

Επενδυτές υπάρχουν πολλοί, όπως π.χ. οι Κινέζοι, που θέλουν να επενδύσουν στο σιδηροδρομικό μας δίκτυο, αλλά και σε περιφερειακά λιμάνια και αεροδρόμια. Υπάρχουν, επίσης, άλλοι, όπως π.χ. ο σεΐχης του Κατάρ, που θέλει να αναπτύξει το λιμάνι και την περιοχή τού Αστακού (Αιτωλοακαρνανία), για διαμετακομιστικό κέντρο ενέργειας (φυσικό αέριο) και όχι μόνο. Όλα αυτά θα φέρουν θέσεις εργασίας και πλούτο σ’ εμάς τους Έλληνες.

Ικανοί υπουργοί, που να έχουν συναίσθηση της πραγματικότητας, υπάρχουν σε επάρκεια; Πολύ αμφιβάλλουμε. Υπάρχουν, όμως, καταξιωμένοι Έλληνες που διαπρέπουν στο χώρο της επιχειρηματικότητας (managers, ελεύθεροι επαγγελματίες και επιχειρηματίες). Όλους αυτούς οφείλει να «στρατεύσει» ο Πρωθυπουργός της χώρας, αν θέλει να δει αποτέλεσμα.

Έστω και αργά, ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, με πολύ πειστικό τρόπο, είπε ότι δεν είναι δυνατόν μια επιχείρηση (εννοούσε τον ΟΣΕ), με τζίρο 100 εκ. ευρώ, να πληρώνει μόνο για μισθοδοσία 400 εκατομμύρια. Εξαίρουμε το γεγονός, διότι έχει ύψιστη σημασία για τη χώρα μας, ασχέτως εάν, δεκαετίες τώρα, ακούγαμε απίστευτες αρλούμπες από όλους τους πολιτικούς όλων των κομμάτων, που έδιναν τη δική τους (καταστρεπτική) μάχη της ψηφοθηρίας, ενθαρρύνοντας ασύστολα και διογκώνοντας φαινόμενα τύπου ΟΣΕ.

Ευτυχώς, οι μπουλντόζες  -επιτέλους- θέλουμε δεν θέλουμε, είναι εδώ. Κι αυτό, με αρκετή δόση  ρομαντισμού,  μας γεμίζει αισιοδοξία!

 Μοιράσου το

επιστροφή